nbs;
&am;
nbs;
&am;
nbs;
&am;
nbs;
直到忽然间,光明再次出现。
&am;
nbs;
&am;
nbs;
&am;
nbs;
&am;
nbs;
牧青羽抱着他幼小的身体,站起身来,泪水落下,拍打在牧云脸颊之上。
&am;
nbs;
&am;
nbs;
&am;
nbs;
&am;
nbs;
感受到一丝冰冷,牧云只感觉,身体似乎都是僵硬了。
&am;
nbs;
&am;
nbs;
&am;
nbs;
&am;
nbs;
徐徐,父亲牧青羽看着周遭,咆哮一声。
&am;
nbs;
&am;
nbs;
&am;
nbs;
&am;
nbs;
“雨诗……叶雨诗……”
&am;
nbs;
&am;
nbs;
&am;
nbs;
&am;
nbs;
沉闷的声音,在周遭爆裂开来。